Çocukların sosyal yaşama katılımını sağlamak söz konusu olduğunda birçok ebeveyn, teknoloji çağında yetişen çocuklar için, konfor alanından çıkarak daha çok emek vereceği ve yeri geldiğinde kaybedebileceği ve teknoloji sayesinde hazlara bu denli kolay ulaşabilirken, daha çok iletişim kurmaları ve akranlarıyla vakit geçirmeleri için çok fazla efor sarfettiklerini iletiyorlar.
Çocukların Sosyal Yaşama Katılımının Önemi
İç dünyalarından sıyrılıp, sosyal yaşama karışamayan çocukların sıkıntıları, yaşları ilerledikçe daha çok belirginleşir. Geleceğin yetişkin bireyleri olacak olan bu çocuklar, zaman ilerledikçe toplumdan yabancılaşırlar. Yabancılaşan çocuklarda aşırı özgüven eksikliği görülebilir. Çok ihtiyaç duydukları yaşta ve zamanda, gerekli özgüvenden mahrum kalırlar. Bu olumsuz durum, en geniş anlamda bakıldığında, zamanla toplumsal ruh ve akıl sağlığını negatif yönde etkilemektedir.
Neticede, çocukların sosyal yaşama katılımı, sadece söz konusu çocuğa ve ailesine yarar sağlamaktan ziyade, toplumsal bir anlam ifade etmektedir. Sosyal yaşama dahil olan her birey, sosyal yaşamın bir parçasını oluşturur.
Çocuğunuzun utangaç bir kişiliğe sahi olduğunu düşünebilirsiniz. Elbette ki hem sosyal hem de utangaç olan çocuklar da vardır. Fakat utangaçlık ve içe kapanıklık birbirinden oldukça farklı iki unsurdur.
Utangaçlık ve İçe Kapanıklık Aynı mıdır?
Mizaç olarak utangaç olan pek çok çocuk ve yetişkin vardır. Genel olarak bu şekilde düşünülüyor olsa da, bu olumsuz bir özellik değildir ve olağan bir durumdur. Fakat çocuklarının özgüven eksikliği yaşayıp yaşamadıklarına dair doğru bir anlamlandırma yapmak ebeveynlerin bir görevidir. Bazı çocuklar akranlarından daha zor adapte oluyor ve iletişim kurmak için zamana ihtiyaç duyuyor olabilirler. Diğerlerine oranla daha meşakkatli de olabilir. Ancak bu durum, çocuğunuzun içe kapanık olduğu ve iletişim kurmaktan korktuğu anlamına gelmez.
İçe kapanık olan çocuklar gündelik yaşam içerisinde kendilerini belli ederler. İletişim gerektiren bir durumda tepkisi utangaçlığı değil, korkuyu yansıtır. Böylesi bir duygu durumuna sahip olan çocukların sosyal yaşama katılımını sağlamak çok önemlidir. Çünkü bu çocuklar, yalnız yabancılardan değil, yakınlarından da uzak durmaktadırlar. Kendilerini kapattıkları iç dünyaları da belli bir zaman sonra, bir hapishaneye dönüşür.
Çocukların Sosyal Yaşama Katılımı için Neler Yapılabilir?
Peki, bu çocuklara nasıl yardımcı olabiliriz? Onları güvenli saydıkları bölgelerinden çıkartmak için neler yapabiliriz? Bu yazımızın amacı, sizleri bu yöntemler hakkında bilgilendirmek. Bu sayede pedagojik anlamda çocuklarınız ile ilgili daha geniş bilgilere ulaşmanızı umuyoruz.
1. Zorlayarak Katılımını Sağlamayın
Utangaç olan çocuklarınızı sosyal yaşama katılmaya zorlamayın. Kendilerini rahatsız hissedecekleri durumlara sokmaya çalışmayın. Bunun, çocukları sosyal yaşama dahil etme hususunda hiçbir faydası olmayacaktır. Aksine, çocuklarınızı buna zorlamanız, yalnızca olumsuzluklarla neticelenecektir.
2. Çocuklarla Yaşam Arasında Bir Bağ Kurdurun
Çocukların sosyal yaşama katılımını sağlamak, onları zorlayarak yapabileceğiniz bir şey değildir. Onların sosyal yaşama entegre olmalarını istiyorsanız, bunu onlara doğru bir dille anlatmalısınız. Çocuklarınıza sosyal yaşamın endişe verici olmadığı gösterin. Onları sosyal yaşama katılım için zorlamayın ama yönlendirin. Kendi seçimiyle bu yola girmeleri, sizin onları bu yola zorla itmenizden çok daha anlamlı olacaktır.
3. Onlara Zaman Tanıyın
Çocuklarınız için büyük bir adım olacak olan konfor alanından çıkmasının hemen mümkün olmasını beklemeyin ve ona zaman tanıyın. Yeni gelişen birçok durum gibi bu durumun da bir süreç gerektirdiğini unutmayın.
Bu önemli süreçte çocuklarınıza destek olmalı ve yanlarında olduğunuzu hissettirmelisiniz. Yetişkinler gibi çocuklar da zorlu süreçlerde yanlarında birinin samimi desteğiyle daha sağlıklı bir biçimde atlatmaktadırlar.
4. Empati Kurun
Yaşananlara çocukların bakış açısıyla bakmak çok önemlidir. Bu kimi durumlarda oldukça zor olabilirken, empati kurmadan bu süreci tamamlamak mümkün de değildir. Nasıl bir ruh halinin içinde olduğunu bilmeden çocuğunuza yardımcı olamazsınız.
Çocuklar ve ebeveynler, hayat boyu birbirlerinden bir şeyler öğrenerek yol alırlar. Dünyaya çocuklarınızın perspektifinden bakmayı deneyin. Kendi dünya görüşünüzü onlara empoze etmeye çalışmayın. Onları anlamaya çalışın ve bir ebeveyn olarak gerektiği yerde müdahale edin ama öncesinde onları anlamaya ve durumu iyi analiz ettiğinize emin olun.
