Çocukluk dönemi korkuları ile ilgili bazı önemli k-noktalar;
Yaşamımızın belli dönemlerinde korku ve kaygı yaşarız.
Çocukların sağlıklı gelişimleri için bu duygular gereklidir.
İlk çocukluk dönemi çocukların yaşamlarını tanımaya başladıkları, içinde bulundukları ortamı, ortamdaki farklılıkları gözlemlemeye çalıştıkları bir dönemdir.
Zihin yetenekleri geliştikçe ve bilmedikleri, tanımadıkları şeylerle karşılaştıkça çocukların korkuları da azalır.
Çocuğun güçsüzlüğünden ve zihin yeteneklerinin tam olarak gelişmemesinden kaynaklanan korkuları ilk çocukluk dönemi korkuları olarak tanımlayabiliriz.
Korkutulma dolayısıyla çocukta ortaya çıkan korkular ise yanlış yetiştirme şekli olarak düşünülebilir.
KORKU DOĞAR VE BÜYÜR
Doğumdan sonraki ilk bir yıl bebeklerin en büyük korkusu ona bakım veren kişiden ayrı kalmaktır.
1-2 yaş arası çok büyük objeler hayvanlar yüksek sesler korkutucu olabilir.
3-4 yaş döneminde palyaço gibi büyük ve renkli şekiller, böcek hayvan korkuları görülebilir.
Ayrıca ayrılık korkusu ve sıklıkla karanlıktan korkma başlayabilir.
5 yaş itibariyle, suç, şiddet kavga içeren görüntülerden, dış dünyadan fırtına deprem gibi doğal afetlerden korkmaya başlayabilir.
KARANLIK KORKUSU
“Çevremde ne var ne ile karşılaşacağım?”
Kaçınma davranışları:
- Karanlık odalara yalnız girememek.
- Anne babanın yanında yatmak istemek.
- Işık yakmadan uykuya geçememek.
